ای حرمت ملجأ درماندگان

آمدم ای شاه ، پناهم بده / خط امانی ز گناهم بده
ای حَرمَت ملجأ در ماندگان / دور مران از در و ، راهم بده
ای گل بی خار گلستان عشق / قرب مکانی چو گیاهم بده
لایق وصل تو که من نیستم / اِذن به یک لحظه نگاهم بده
ای که حَریمت به مَثَل کهرباست / شوق وسبک خیزی کاهم بده
تاکه ز عشق تو گدازم چو شمع / گرمی جان سوز به آهم بده
لشگرشیطان به کمین من است / بی کسم ای، شاه پناهم بده
از صف مژگان نگهی کن به من / با نظری ، یار و سپاهم بده
در شب اول که به قبرم نهند / نور بدان شام سیاهم بده
ای که عطا بخش همه عالمی / جمله ی حاجات مرا هم بده